شعر ای هیچکس
ای هیچکس!
هرچند گاه یکبار
خوشبو نسیم یاد تو
ای هیچکس!
عزیز!
برخشک زار این برهوت تهی زدوست
یکباره می وزد….
سر سبز میشود سراسر این دشت.
گویی که نرم باد بهاری ست یاد تو
*******
هرچند گاه یکبار،
آندم که نام روشن و پاک تو بر لب است ،
باریک کوچه های خلوت و تاریک قلب من،
-دهلیزهای ساکت و بی روح-
پرنور می شود.
گویی که آذرخش بهاری ست نام تو.
******
هرچند گاه یکبار
گویی پیام توست
کاین زردهای خشک شاخه ی دل را هرس کند
تا جا برای غنچه و نوبرگ وا شود.
گویی که باغبان بهاری پیام توست
******
هرچندگاه یکبار
من زنده می شوم
مثل گیاه که نوروز از خاک می دمد.
گویی که زندگی
با یاد و نام و پیامت
پیوند خورده است